شعری به زبان عربی در وصف امام خمینی پس از پانزده خرداد 1342
تاریخ انتشار: 20 تير 1400
هذه الابیات هدیه بمحضر مولانا الاعظم الرکن الزعیم حضرت حاج آقا روح الله خمینی مدظلّه العالی
و ما هذه الایام الا منازل
فمن منزل رحب الی منزل ضنک
و قد هذّبتک النائبات و انّما
صفا الذهب الابریز قبلک بالسَّبک
امّا فی رسول الله یوسف اسوه
لمثلک محبوساً علی الظلم و الافک
اقام جمیل الصبر فی السجن برهه
فآل به الصبر الجمیل الی الملک
[ترجمه: روزگار چیزی نیست جز منزل‌هایی، که از منزلی وسیع به منزلی تنگ[قبر] رهسپار می‌شویم. گرفتاری‌ها و مشکلات تو را پاک و خالص ساخت؛ همانگونه که طلای ناب پس از گداخته شدن خلوص می‌یابد. اما مگر نه آن که پیامبر خدا یوسف(ع) برای امثال تو اسوه و الگو شد که او را نیز با ستم و بهتان به زندان افکنده بودند؛ همان یوسف که مدتی را با صبر جمیل در زندان سپری کرد و این شکیب زیبا به پادشاهی وی منجر شد.]*
* این ابیات قسمتی از اشعار ابوعباده بُحتُری است و کسی که این شعر را انتخاب و اهداء نموده، امام خمینی را مصداق آن تشخیص داده است.
تعداد مشاهده: 2178
