تروریست‌های صهیونیستی

23 فروردين 1402

واژه تروریست با صهیونیسم همزادست. این واژه همیشه با قتل و کشتار، تجاوز و ترور، تخریب و ویرانگری همراه بوده و پرونده جنبش صهیونیستی مملو از جنایت و نیرنگ و دسیسه‌ بنیان گذاشته شده و سپس با حیله و فریب و اتکا به قدرت‌های امپریالیستی و محافل سرمایه‌داری نضج گرفت و سرانجام با توسل به زور و اعمال جنایت و برقراری جو ترور و وحشت و در نهایت تجاوز به سرزمین‌های دیگر و اشغال آنها توانست استحکام دروغین خود را تضمین نماید.

هرتصل بنیانگذار اندیشه صهیونیسم سیاسی با نوشتن کتاب دولت یهود و مطرح ساختن مسأله مهاجرت یهودیان به فلسطین در کنفرانس بازل در 1897م، زمینه‌های توطئه اشغال فلسطین را فراهم آورد، و سپس «سازمان جهانی صهیونیسم» با اتکا به کمک‌های مالی سرمایه‌داران غرب و نیز حمایت سیاسی و نظامی کامل بریتانیا توانست مقدمات صدور اعلامیه بالفور را در 1917م آماده نماید. پس از آغاز سیل مهاجرت یهودیان به فلسطین، صهیونیست‌ها با خرید زمین‌های اعراب وتشکیل دار و دسته‌های مسلح تروریستی، بنیه مالی و نظامی جنبش صهیونیستی را به منظور آمادگی برای رویارویی نهایی با اعراب بومی تقویت نمودند، و سرانجام پس از سرکوبی قیام‌ها و اعتراضات برحق فلسطینی‌ها بریتانیا در دهه 1920 ـ 1930، استقلال دولت اسرائیل را اعلام کرد. بعد از این تاریخ نیز ادامه حیات و استمرار موجودیت رژیم صهیونیستی همواره با اتکا بر ترور و سرکوب، قتل عام و جنگ و تجاوز ممکن گردیده است. [1]

کیفیت شکل‌گیری رژیم صهیونیستی بدین‌صورت بود که سازمان جهانی صهیونیسم از سال 1897 تا 1948 یعنی 50 سال همه فعالیت‌ها و بسترهای لازم را برای تشکیل حکومت یهود فراهم کرده است، به این نحو که گروه‌های تروریستی مثل هاگانا، اشترن، پالما و ایرگون که حدوداً بعد از فروپاشی دولت عثمانی (1917) و در زمان قیومیت بریتانیا بر سرزمین فلسطین، شکل گرفته و علیه مردم فلسطین مشغول کارهای تروریستی بودند، زمینه را برای تأسیس اسرائیل فراهم کردند. وقتی در سال 1948 دولت اسرائیل تشکیل شد همین چهار گروه سیستم نظامی رژیم اسرائیل را تشکیل دادند.[2]

بعد از اشغال اکثر مناطق فلسطین در جنگ 1948 جنبش صهیونیستی برای تحکیم همه‌ جانبه خود بر سرزمین‌های اشغال شده، و نیز اشغال بقیه مناطق فلسطین، جو ترور و وحشت را حاکم ساخت و با اخراج اعراب فلسطینی از شهرهای فلسطین و نیز تخریب خانه‌ها و مصادره اموال و زمین‌های کشاورزی آنان، راه را برای رسیدن به اهداف خود هموار نمود. دولت صهیونیستی برای رسیدن به هدف خود ناچار بود از یک طرف با جمعیت عرب فلسطینی در داخل سرزمین‌های اشغالی مقابله کند، و با اعمال سیاست‌های گوناگون از گسترش حضور آنان بکاهد، و از طرف دیگر با هسته‌های جدید مقاومت در خارج از سرزمین‌های اشغالی، و سازمان‌های نوپای سیاسی و نظامی فلسطینی در سرزمین‌های مجاور به مبارزه بپردازد. روش صهیونیست‌ها در هر دو زمینه، سرکوب شدید نظامی و محروم کردن شهروندان از تمام حقوق شهروندی و اعمال تبعیض‌نژادی بوده است.

گروه‌های مختلف و متعدد شبه نظامی صهیونیست شروع به ترور و غارت ساکنان فلسطینی کردند و در این مسیر حتی به نیروهای انگلیسی نیز رحم نکردند و تعدادی از نیروهای نظامی بریتانیا در این حملات به قتل رسیدند. اما هدف اصلی در این عملیات‌ها فلسطینی‌ها بودند. آنان بارها از طریق بمب‌گذاری و حمله نظامی مورد تجاوز قرار گرفتند و به قتل رسیدند. تهیه آمار دقیق از قتل و ترور فلسطینیان غیرممکن است و تاریخ عاجز از بیان وسعت و عمق این فجایع است. قاتلان صهیونیست پس از انجام مأموریت برای ارعاب بیشتر ساکنان فلسطینی و اجبار به کوچ‌شان از طریق رادیو مخفی و روزنامه‌هایشان رسماً مسوولیت کشتار را برعهده می‌گرفتند و کسی توان مقابله با آنان را نداشت. [3]

بررسی و مطالعه درباره قتل و کشتار صهیونیست‌ها در فلسطین امری غیرممکن است و اگر این کار مهم عملی شود مثنوی هفتاد‌ من خواهد شد که در آن جنایت‌هائی ثبت خواهد شد که جهانیان کمتر مانند آن را شنیده و دیده‌اند.

جهت روشن‌شدن درجه سبوعیت صهیونیست‌ها و همدستان آنان گزارشی کوتاه از قتل عام 4000 نفری در اردوگاه صبرا و شتیلا که مسکن آورگان فلسطینی در کشور لبنان که توسط جانیان صهیونیست اسرائیل و همدستان آنان در سال 1982 م صورت گرفت تشریح می‌شود:

در ساعت چهار بعد از ظهر 16 سپتامبر، کاروان قاتلان به مرز اردوگاه‌ها که در محاصره نیروهای اسرائیلی بودند، رسیدند. سربازان اسرائیلی راه را برای کاروان باز کرده و ورود آن را با اقدام به گلوله‌باران‌های شدید اردوگاه‌ها، پوشاندند ... و قتل‌عام آغاز شد.

بوی مرگ و انبوه مگس و اجساد روی هم انباشته، همه جا را گرفت. در کوچه‌ها و خیابان‌های فرعی، زیر گاری‌ها و روی ویرانه‌ها و توده‌های زباله، در کنار خانه‌ها و داخل اتاق‌های خراب ...

در مدخل جنوبی اردوگاه شتیلا یک ردیف خانه‌های کوچک و محقر بر اثر گلوله‌باران‌های شدید، بر سر ساکنان آن، فرو ریخت. پنجاه متر دورتر، اجساد روی هم انباشته شده‌اند. دست‌ها و پاها به هم گره خورده است. انگار از قساوت مرگ به هم پناه آورده بودند. گلوله‌ها را در سرشان خالی کرده بودند. مرگ هم نتوانسته بود رعب و وحشت را به ویژه در چشمان کودکان، برطرف کند. چند متر جلوتر جسد پنج زن و تعدادی کودک، روی تلی از خاک به پشت افتاده ... از جمله یک زن که پیراهنش از ناحیه سینه پاره و دو پستانش قطع شده و در کنارش سر بریده دخترکی با نگاهی خشمگینانه به قاتلان، دیده می‌شود، و دخترکی دیگر، تقریباً سه ساله در لباسی سفید، آغشته به خون و گِل و سری از هم پاشیده شده با گلوله ...

در کنار خانه‌ای نیمه ویران، زن جوانی در حالی که طفل شیرخواره‌اش را در آغوش گرفته، به‌رو، افتاده است. تلاش کرده بود خود و کودکش را از چنگ قاتلان نجات دهد، اما جنایتکاران از پشت او را به رگبار بسته بودند. گلوله از بدنش عبور کرده و در بدن طفل شیرخواره نشسته بود. درحالی که کودکش را به سینه می‌فشرد، به خاک و خون افتاد، در کنار دیواری، اجساد دست‌ بسته بیست نوجوان پانزده، شانزده ساله ردیف شده بود. آنها دیگر نه مدرسه خود را خواهند دید، و نه معلمان و دوستانشان، آنها را بالای تلی از آوار گذاشته بودند. جسد دخترکی چهار ساله افتاده در میان خرابه‌های خانه ویران شده که به دنبال مادرش می‌گشت و قاتلان او را دیده و گلوله‌های خود را در عورت او خالی کردند، دیده می‌شود. در میان زباله‌ها، جسد عدنان نوری 90 ساله افتاده است. گلوله شقیقه چپ او را شکافته بود. عصایش در کنارش بود. موهای سپیدش از لای چپیه‌اش بیرون زده بود. چند قدم جلوتر، جسد همسایه‌اش محمد دیاب 70 ساله که گلوله‌ها به سرش اصابت کرده بود، مچاله شده بود. درحفره‌ای نزدیک بیمارستان عکا، جنایتکاران پیرمرد دیگری را با کارد سر بریده بودند. در کنار جسدی که سر آن از هم پاشیده بود، زنی کارت شناسایی به دست گرفته و فریاد می‌زد: این برادر من است، لبنانی است نه فلسطینی.

در کوچه‌ای دو دختر یازده یا دوازده ساله، در حالی که پاهایشان از هم فاصله داشت، به پشت افتاده‌اند. قاتلان قبل از خالی کردن گلوله‌ها در سرشان، آنان را مورد تجاوز قرار داده بودند. در جای دیگری، بولدوزرها؛ آوار خانه‌ها را روی تعدادی جسد ریخته بودند. از میان سنگ‌ها و خاک‌ها، چند دست و پا بیرون زده است. از میان آنها زن بارداری دیده می‌شود، می‌خواسته کارت شناسایی لبنانیش را نشان دهد که مهلتش نداده بودند. کارت شناسایی هنوز در دستش بود.

در خانه‌ای، جسد زنی در آشپزخانه دیده می‌شود. برای خانواده غذا می‌پخت که کشته شد. در خانه دیگری، همه افراد خانواده در حین خوردن غذا به رگبار بسته شده بودند. بشقاب‌ها نیم‌خورده مانده بود. در خانه سوم، در اتاق تاریکی، اجساد یک زن و مرد و دو کودک خردسال و یک طفل شیرخواره، به هم چسبیده‌اند. آنها روی رختخوابشان ـ زمین ـ در خواب به قتل رسیدند. در چهارمین خانه، کودک شیرخواره‌اش میان دستان مادر به قتل رسیده‌اش ـ حرکت می‌کند و جسد مرد از پنجره آویزان است. در خانه بعدی، قاتلان شکم زن بارداری را از هم دریده و جنین را از امعا و احشا بیرون کشیده بودند ... و جسدهای دیگر، در خانه‌های دیگر تکه شده و یا سرها از هم پاشیده و با کارد مثله شده‌اند. برکه‌های منجمد خون در کنار اجساد دیده می‌شود. این امر ثابت می‌کند که آنها قبل از شهادت، شکنجه شده‌اند. کیف‌های پول در اطراف اجساد، پراکنده‌اند و این ثابت می‌کند که قاتلان، پول‌های قربانیان را ربوده‌‌‌اند. پوکه‌های بسیار و صندوق‌های مهمات و کاغذ‌های رنگین مخصوص شکلات ساخت اسرائیل که نوشته‌های به زبان عبری روی آن دیده می‌شوند، در محل جنایت پراکنده‌اند. آثار بولدوزرها روی جاده شنی به گورهای دسته‌جمعی ختم می‌شود. قاتلان برای پنهان کردن اجساد، خانه‌ها را روی آنها ویران کرده و یا بوسیله بولدوزر آنها را به میان خرابه‌ها، انداخته‌اند و یا با همین بولدوزرها به داخل کامیون‌ها انداخته‌اند و به نقاط نامعلومی حمل کرده و یا در گورهای دسته‌جمعی دفن کرده‌اند. قربانیان قتل عام صبرا و شتیلا، بیش از 4000 شهید برآورد شده است. در اردوگاه، حتی یک جسد که لباس نظامی داشته باشد، دیده نمی‌شود. هنوز رقم اجسادی که با بولدوزر در کامیون‌ها انداخته شده و به نقاط نامعلومی در خارج از اردوگاه‌ها حمل شده‌اند. معلوم نیست.

«ام‌کاید، فلسطینی» : نمی‌توانم بلایی که وحشیان بر سر زنان و کودکان آوردند، فراموش کنم. وقتی شکم «ام‌مبارک» را که نُه ماهه حامله بود، با کارد بزرگی از هم دریدند و امعا و احشای او را بهم ریختند و کودک را بیرون آورده و به رگبار بستند، نزدیک بود، دیوانه شوم .. عفاف، دختر محمود و والدینش را کشتند ... صالح الطیبی و برادرش احمد را کشتند ... ماجد خریبی و احمد حشمی و عبدالسلام برکه را کشتند ... علی الطوفی و سعید العابدی و موسی العابدی و پدر بیچاره آنها را کشتند ... مردی به نام ماضی و برادرش محمد و والدینش را کشتند ... قاسم ابوحرب و پدرش و دو برادرش ولید و محمود را کشتند.

اما همسایه روبرویی، به اتفاق افراد خانواده در خانه ماندند. زیرا نمی‌دانست چه اتفاقاتی درحال وقوع است. آخر مدت‌هاست که ما در صدای انفجارها و سفیرگلوله‌ها زندگی می‌کنیم. او را دست‌بسته و سربریده و لخت، پیدا کردیم. گمان می‌کنم به او تجاوز کرده بودند. از اعضای خانواده‌اش، هیچ اثری نیافتم. با من بیا نشانت دهم چگونه ابوعلی مقداد را کشتند. دستهایش را با چاقو قطع کردند، سرش را از تن جدا کردند. ابوعلی! بخند، بعد از تومردانی مانده‌اند که انتقام خواهند گرفت ... ابوعلی! بعد از رفتن قهرمانان بود که به ما حمله کردند.

ام‌کاید برای «ابوعلی» سر از تن جدا شده و در کنار برکه‌ای از خون افتاده، سوگواری می‌کرد ... دو متر آن طرف‌تر، سر ابوعلی که از ناحیه گردن روی زمین نصب شده بود، افتاده بود. صورتش با ضربات چاقو بهم ریخته بود. [4]

در عصر حاضر نیز صهیونیست‌ها چه در سرزمین‌های اشغالی و چه از طریق تجاوز به همسایگان با ادامه نسل‌کشی به حیات ننگین خود ادامه می‌دهند. در کشورهای غربی به ویژه آمریکا، صهیونیست‌های قاتل همچنان به جنایت‌های خود ادامه می‌دهند.

پنج درصد ترورهای چهل سال اخیر در کشور آمریکا توسط یهودیان انجام گرفته است. این آمار دو برابر ترورهایی است که در همان دوره به مسلمانان نسبت داده شده است. مقاومت مسلحانه یهود، اتحادیه دفاع یهود، جنبش عمل یهود، تشکیلات مخفی یهود متحد و غرش صهیون از جمله سازمان‌های تروریستی صهیونیستی هستند که در خاک آمریکا به عملیات‌های تروریستی می‌پردازند.[5]

سند زیر گزارش سرکنسول ایران در فلسطین و شرق اردن است و بیان یکی از عملیات‌های تروریستی صهیونیست‌هاست که در هتل کینگ داوید فلسطین در سال 1325 ش صورت گرفته است که بر اثر این انفجار 83 نفر کشته، 64 نفر زخمی و تعداد 19 نفر مفقود شده‌اند. جالب این که روز بعد از وقوع حادثه تروریست‌ها  IRGUN ZVEI LEUMI با علامت اختصاری IZL در شهر تل‌آویو به صورت محرمانه اعلامیه‌ای پخش کرده و اعتراف به این عملیات نموده است؟!

 

شماره: 563                             تاریخ: 10 / 5 / 1325

موضوع: انفجار بمب در هتل کینگ‌ داوید

وزارت امور خارجه

 

چنانچه در اخبار رادیوهای خارجی و خبرگزاری‌ها منتشر گردیده و استحضار حاصل کرده‌اند روز 31 تیرماه نزدیک نیم ساعت بعدازظهر قسمتی از عمارت هتل کینگ داوید بر اثر انفجار بمب خراب و عده زیادی کشته و زخمی شده‌اند. جریان واقعه به شرح زیر می‌باشد.

روز دوشنبه 31 تیرماه نزدیک یک ربع ساعت از ظهر گذشته صدای انفجار کوچکی شنیده شد و بلافاصله سوت خطر را که معمولاً برای این قبیل مواقع است کشیدند. مجدداً صدای انفجار کوچک دیگری نزدیک هتل کینگ داوید شنیده شد پس از چند دقیقه دیگر بمب بزرگی در عمارت بزرگ مهمانخانه مزبور منفجر و قسمتی از بنا را به کلی خراب کرده. مهمانخانه کینگ داوید ساختمان بزرگی است که جناح راست آن اداره دبیرخانه کل فلسطین بوده و بقیه مهمانخانه زیر زمین این بنا قسمتی آشپزخانه و قسمتی انبارها و ماشین‌خانه و آن قسمت که زیر اداره دبیرخانه واقع بوده کاباره دانسینگ موسوم به Ia Regance قرار داشت. در همان اوقات که دو بمب کوچک یکی در سمت جنوب و دیگری در سمت شمال خارج عمارت مهمانخانه و نزدیک سرکنسولگری فرانسه از طرف تروریست‌ها منفجر شد و توجه پلیس را به آن سوی جلب کرده بودند چند نفر از آنها که بعداً معلوم شد از دسته معروف به IRGUN ZVEI LEUMI  بودند موفق شدند با لباس مبدل عربی و چند ظرف بزرگ شیر (که مملو از مواد منفجره بود) از در سرویس مهمانخانه وارد آشپزخانه شده با تهدید و به وسیله اسلحه کارکنان آن جا را وادار به سکوت نموده و خود از راهروها به سرعت به زیرزمینی که دانسینگ (رژانس) و درست زیر اداره دبیرخانه کل واقع بود برسانند و پس از گذاشتن بمب‌ها به سرعت خارج شوند.

در راهروها و زیرزمین مزبور نیز اشخاصی را که می‌دیدند با اسلحه وادار به سکوت کرده و یکی دو نفر را هم کشتند و در موقع خروجشان از عمارت نیز اگرچه مورد حمله پلیس واقع شدند ولی با اتومبیلی که آمده بودند موفق به فرار شدند و در همان لحظات بمب مزبور منفجر شد و یک ستون بزرگ دود قهوه‌ای رنگ روشن غلیظی چند صدمتر در آسمان بالا رفت. پس از برطرف شدن دودها قسمت بزرگی از بنا که پنج طبقه بود و در جبهه خیابان بزرگ شهر قرار داشت فرو ریخت.

چون انفجار بمب تقریباً نیم ساعت بعدازظهر و موقعی بود که هنوز اداره مشغول کار بود تلفات بسیاری وارد آمده تا امروز عده کشته‌شدگان 83 نفر و مجروحین 64 نفر و 19 نفر هم مفقود هستند یعنی کسانی که خانواده آنها از آنها بی‌اطلاع و احتمال می‌دهند زیر آوار باشند. عملیات کاوش از روز دوشنبه تاکنون حتی در تمام شب‌ها هم زیر چراغ‌های پرنور ادامه دارد و از زیر آوارها هنوز اجساد بیرون می‌آورند و احتمال می‌دهند که چون آوار پنج طبقه بنا روی هم انباشته است در حدود نوزده نفر زیر آوار مانده‌اند که البته پس از 11 روز امید به زنده بودن آنها نیست فقط یکی از معاونین دبیرخانه کل موسوم به مسترتومسن را 31 ساعت پس از خرابی زنده بیرون آوردند و در بیمارستان است ولی به زنده ماندن او هم اطمینان ندارند.

در میان کشته‌شدگان و زخمی‌ها و آنهائی که هنوز زیر آوار هستند عده‌ای هم ارباب رجوع بودند که در آن موقع به اداره دبیرخانه کل رفته بودند. به سایر قسمت‌های مهمان‌خانه جز شکسته‌شدن شیشه‌ها آسیبی وارد نیامده ولی بسیاری از مسافرین و مردمی که در قسمت‌های نزدیک بودند از محل خود به زمین پرتاب شده و مجروح شده‌اند. فعلاً مهمانخانه مزبور که بیش از 400 اطاق و چندین سالن بزرگ داشت به کل تخلیه شده و محل اداره دبیرخانه کل شده‌اند.

روز بعد از وقوع حادثه دسته تروریست‌های (IRGUN ZVEI LEUMI) که معمولاً به علامت اختصار I . Z . L می‌گویند در شهر تل‌اویو اعلامیه‌ای به وسایل محرمانه پخش کرده که اعتراف به عمل مزبور نموده‌اند ولی مسئولیت خطرات جانی را به عهده دولت گذاشته‌ زیرا ادعا کرده بودند که نیم ساعت قبل از وقوع حادثه به وسیله تلفن مقامات مربوطه را از وقوع خطر مطلع ساخته‌اند اما دولت در اعلامیه‌ خود این مطلب را تکذیب و اعلام نموده که چند دقیقه قبل از انفجار کوچک اول و دوم شخص مجهولی به سرکنسولگری فرانسه اطلاع داد که پنجره‌های خود را باز کنند و چند دقیقه قبل از انفجار بزرگ نیز اشخاص مجهولی به اداره مهمانخانه و اداره روزنامه پالستاین پست وقوع خطر را اطلاع دادند و مجال تخلیه عمارت در چند دقیقه نبوده است. چون در موقع انفجار بمب کوچک اول و اعلام خطر به وسیله سوت پلیس از عبور و مرور وسایل نقلیه جلوگیری کرده بودند تلفات عابرین خیابان به آن مقدار که ممکن بود باشد، واقع نشد فقط عده معدودی که در خیابان بودند و مسافرین یک اتوبوس که در آن موقع در جلوی بنا واقع شد، زخمی شدند و دو سه نفر عابر هم در اثر اصابت سنگ‌هائی که از بنا پرتاب شد کشته شده‌اند.

برای اطلاعات بیشتری راجع به دستجات تروریست‌های یهودی فلسطین اشعار می‌دارد که اکنون سه دسته مسلح غیرقانونی یهودی در فلسطین وجود دارد. اول دسته‌ای که موسوم HAGANA می‌باشد که نیروهای ملی مقاومت یهود هم نامیده می‌شود. این دسته که به عقیده دولت بیش از 60000 نفرند تمام مسلح و دارای تعلیمات نظامی و تشکیلات مرتب هستند. یک روزنامه مخفی و یک رادیو مخفی نیز دارند که هر روز یا هر چند روز یک بار سخن‌پرانی کرده و آن را بعداً به زبان عربی و انگلیسی نیز منتشر می‌سازند. دسته مزبور از حمایت محرمانه نمایندگی یهود که مؤسسه رسمی یهود و رسماً شناخته شده است برخوردار می‌باشد. این دسته گاه‌گاه دست به خرابکاری‌هائی برعلیه دولت انگلستان در فلسطین می‌زند اما حتی‌المقدور تلفات جانی وارد نمی‌سازد. دو دسته دیگر تروریست‌ یکی به نام L . Z . L نامبرده و دیگری STERN هستند که خرابکاری و کشتار بی‌رحمانه می‌کنند چنانچه قتل لورد موین وزیر انگلیس در خاورمیانه مقیم مصر نیز در دو سال قبل از طرف این دسته اخیر واقع شد.

حمله و انفجار روز دوشنبه 31 تیرماه شدیدترین حمله بود که تاکنون تروریست‌‌ها کرده بودند و تلفاتی که وارد آمد تاکنون سابقه نداشته است. در میان کشته‌شدگان چند نفر افسر عالی‌رتبه انگلیس، رؤسای ادارات فلسطین بودند که برای آنها تشییع جنازه رسمی به عمل آمد. کمیسرعالی فلسطین که برای مذاکرات راجع به فلسطین به لندن رفته بود روز سه‌شنبه با هواپیما به بیت‌المقدس وارد شد.

خسارات مالی به هتل کینگ داوید یکصد هزار لیره فلسطینی تخیمن شده است. در این چند روز از ساعت 6 عصر تا ساعت 6 صبح در بسیاری از قسمت‌های شهر حکومت نظامی برقرار و تحقیقات و جستجوهائی در شهر قدیمی بیت‌المقدس به عمل آمد و در نتیجه یک یهودی کشته و یک نفر یهودی زخمی در اطاقی پیدا شد. پلیس فوراً محله‌ای را که یهودیان مزبور از آنجا بودند محاصره و جستجو نمود و تاکنون در حدود 20 نفر مظنون توقیف شده‌اند. دولت فلسطین عقیده دارند که سران سیاسی یهود و نمایندگی یهود در این حملات دخالت داشته و محرمانه به تمام وسایل نه تنها از تروریست‌ها حمایت کرده و آنها را مخفی می‌کنند بلکه حملات و خرابکاری‌های آنها طبق نقشه‌هائی است که قبلاً به نظر نمایندگی یهود و با اطلاع رؤسای سیاسی یهودی است. دولت بنا به اطلاعاتی که داشت در اواسط ماه ژوئن اداره نمایندگی یهود را ناگهان محاصره کرده و کاوش نمود و مقداری اسناد از آنجا برد و در همان حال پلیس تمام رؤسای سیاسی یهود را توقیف کرد. این عده هنوز توقیف می‌باشند و اسناد ضبط شده نیز به قرار معلوم به لندن فرستاده شد. طبق اخبار روزنامه فلسطین پست مورخه 25 ژوئیه (3 مرداد 1325) کتاب سفید انگلستان راجع به عملیات یهودیان فلسطین منتشر گردید و در آن کتاب اسناد و تلگرافات و مکاتباتی که بین نمایندگی یهود در فلسطین و شعبه آن در لندن رد و بدل شده و حاکی از همکاری آنها با تمام دستجات تروریست‌های فلسطین است افشاء شده است.

روز سه‌شنبه 8 مرداد طبق اعلامیه‌ای که دولت داد از ساعت پنج صبح شهر تل‌اویو که بیش از 200 هزار نفر جمعیت تمام یهودی دارد تحت حکومت نظامی قرار گرفت و این اقدام به علت آن بود که دولت اطلاعاتی به دست آورد که مقدمات حمله و انفجار روز دوشنبه 31 تیرماه در بیت‌المقدس در آن شهر تهیه شده است. حکومت نظامی که فعلاً در آن شهر برقرار است شدیدترین اقدامی است که تاکنون شده. دو تیپ مرکب از 20000 سرباز انگلیسی شهر و نواحی و نزدیک آن را محاصره کرده و عده‌ای از آنها با پلیس فلسطینی مشغول جستجو در خانه‌ها می‌باشند. از ساعت پنج صبح سه‌شنبه هشتم مرداد هیچیک از ساکنین آن شهر حتی [حق] خروج از خانه خود را ندارند و در صورت خارج شدن بدون آن که طرف سئوال یا تحقیق واقع شوند هدف تیر سربازان خواهند بود.

فقط دو ساعت در روز اجازه دارند که از نزدیک‌ترین دکان تهیه غذا کنند آن هم به همراه سربازان مسلح و حتی پلیس یهودی تل‌آویو نیز از خروج از محل خود ممنوع هستند.

از قرار معلوم تمام اهالی شهر مورد تحقیق قرار خواهند گرفت. طبق اعلامیه‌های رسمی تاکنون مقدار زیادی بمب و اسلحه‌های مختلف و مواد منفجره و محل ساختن آنها و تعداد زیادی لباس مختلف نظامی انگلیسی و شهربانی کشف کرده‌اند و همچنین اسناد زیادی که شامل نقشه حملات آینده بوده و قریب 200 هزار لیره تقلبی به صورت اسناد قرضه دولتی که تقلبی چاپ شده بود و ماشین چاپ آن را زیر یکی از سیناگوگ‌های بزرگ شهر (محل عبادت یهودیان) یافته‌اند از عده زیادی اشخاص که مظنون بوده و توقیف شده‌اند 13 نفر کسانی هستند که پلیس مدارکی برعلیه آنها از این که تروریست‌ها هستند دارد. فعلاً شهر تل‌اویو با سایر نقاط فلسطین هیچگونه ارتباطی ندارد و تلفن‌های شهر را هم قطع کرده‌اند. تحقیقات و جستجوها ادامه دارد و انتظار می‌رود منابع مهم و مراکز بسیاری از تروریست‌ها در آن شهر کشف شود. انفجار هتل کینگ‌داوید و کشته‌شدند عده زیادی انگلیسی و فلسطینی کلیه اهالی و مأموریت دولت را متأثر ساخته و محیط بسیار عصبانی راجع به یهودی‌ها ایجاد کرده است.

ابوالحسن بهنام

سرکنسول دولت شاهنشاهی

سربازان نیروهای مشترک کشورهای عربی در حال تیراندازی به سوی نیروهای یهودی هاگانا - 1948