نقش هوشنگ نهاوندی در احزاب فرمایشی
07 آذر 1397
سند زیر از کتاب شماره 15 از مجموعه رجال عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک: هوشنگ نهاوندی (تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، چاپ اول، 1383، صفحه 325) انتخاب شده است. این سند حاوی اطلاعات جالبی به‌ویژه درباره فضای سیاسی ایران در سال 1353 است. این گزارش به فعالیت‌های هوشنگ نهاوندی در تشکیل گروه اندیشمندان و شایعه ارتقای آن به یک حزب و مکتب سیاسی اشاره دارد. نکته مهم این گزارش اشاره به سیطره حزب ایران نوین بر فضای سیاسی کشور است. رهبران این حزب مدعی مقام «پاسداری انقلاب سفید» بودند. با این حال گروه اندیشمندان که فضای دانشگاهی بر آن غالب بود نیز خود را مدعی چنین رسالتی می‌دانست. در چنین فضایی، سخنرانی محمدرضا شاه در اسفند 1353 و اعلام تشکیل حزب فراگیر رستاخیز معنا پیدا می‌کند. حزب جدید که ابتدا رستاخیز ملی ایران و سپس رستاخیز ملت ایران خوانده می‌شد، وظیفه داشت از انقلاب شاه و ملت پاسداری و نیروهای لازم برای پیشبرد اهداف آن را تربیت کند. با تشکیل حزب رستاخیز، به ادعاهای رهبران حزب ایران نوین پایان داده شد و هوشنگ نهاوندی به عنوان عضو هیئت اجرائی موقت حزب رستاخیز و عضو دفتر سیاسی این حزب (1353-1357) به فعالیت پرداخت. (نک: همان، ص415) درحالی‌که دو جناح پیشرو و جناح سازنده به ظاهر در رقابت با هم بودند در خرداد 1357 خبر می‌رسید که هوشنگ نهاوندی قصد ایجاد جناح سوم متشکل از دانشگاهیان و برخی اعضای جبهه ملی را دارد. (سند شماره 20/55709ﻫ21، تاریخ 1357/3/25).
در 30 خرداد 1357، روزنامه گلف دیلی‌نیوز بحرین نیز به قدرت گرفتن نهاوندی در حزب رستاخیز در مقام رهبر هسته مرکزی حزب اشاره کرد. گویی نهاوندی در دوره فعالیت دو حزب ایران نوین و مردم و دوره فعالیت حزب رستاخیز، در نقش نیروی سوم ظاهر می‌شد!
