نامه امام خمینی (ره) به آیتالله سید حسین خادمی و توصیه به تبلیغ اسلام در روستاهای منطقه بختیاری – (3)
03 مهر 1403
پیشگفتار
از آن جایی که بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی(ره) از ایام جوانی منادی آگاهی و وحدت بین اقشار مختلف ملت بود، با شروع مبارزه آزادیبخش خود از سال 1340 با ارسال نامههای مختلف در جهت آگاهیبخشی به علماء و روحانیون برای افشای رژیم وابسته پهلوی و نقشههای قدرتهای استکباری و ایجاد هماهنگی، همفکری و تشریک مساعی، گام برمیداشت، لذا مکاتبات ایشان بسیار قابل توجه است.
قسمت عمدهای از این نامهها ابتدا در صحیفه نور و سپس با ویراست و اضافاتی در صحیفه امام توسط مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی به چاپ رسید. ولی با توجه به وسعت و پراکندگی نامههای ارسالی امام بسیاری از این مکاتبات در نزد افراد و یا در سانسور نامههای معظمله در شهربانی و ساواک و در پرونده موضوعات و افراد مختلف بایگانی گردیده است.
این مرکز با انتشار مجموعه یاران امام به روایت اسناد ساواک تعدادی از نامههای ضبط شده توسط ساواک در پروندههای انفرادی روحانیون انقلابی و مبارز را منتشر ساخته است و اینک در نظر دارد به مناسبت چهلمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی با استخراج آن از کتابهای منتشره به عنوان بخشی مستقل در سایت مرکز بررسی اسناد تاریخی در معرض دید عموم قرار دهد.
بنابر این منظور از نامههای منتشر نشده امام آن بخش از نامههایی است که در مجموعه ارزنده صحیفه امام نیامده است و امید است با انتشار آن در این سایت و با همت و تلاش مؤسسه محترم تنظیم و نشر آثار امام خمینی در چاپهای بعدی صحیفه امام گنجانده شود.
در برخی نامهها که لازم بوده است، کوشیدهایم تا آن جا که امکان دارد کم و کیف صدور نامه را با استناد به اسناد ساواک برای خوانندگان بازگو کنیم تا چگونگی صدور نامه حضرت امام و مقدمات و مطالب مربوط به آن روشن گردد.
******
حضرت امام(ره) با وجود دوری چند ساله از کشور، همواره نسبت به مسائل دینی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مردم توجه و حساسیت داشت و گزارشهای رسیده به ایشان موجب میگردید که در پی چارهجویی و رفع آن بر آید. مفاد نامه زیر نشان میدهد که به عرض امام رساندهاند: برخی مناطق بختیاری از آموزش دینی و شرعی کم بهره هستند و مبلّغین روحانی در آن نقاط حضور پیدا نکرده و مردم را با وظایف دینی، اعتقادی و شرعی دین مبین اسلام آشنا نکردهاند و از جهت داشتن مسجد نیز در مضیقه و یا شاید هم بدون مسجد هستند. به همین جهت در نامه زیر ضمن بیان مشکل، گشایش و حل آن را به آیتالله سیدحسین خادمی ارجاع داده و اجازه استفاده از وجوهات شرعی برای امر تبلیغ و ساختن مسجد را صادر فرمودند.
تاریخ: 24 / .... / 11388
بسمه تعالى
به عرض عالى مىرساند مرقومه مورخ غره2 جارى که حاکى از سلامت وجود محترم و حاوى تفقد از اینجانب بود، موجب تشکر گردید. سلامت و توفیق جنابعالى را خواستار است. ضمناً از قرارى که آقاى احمدى اظهار نموده در اطراف اصفهان حدود بختیارى دهات زیادى است که به هیچوجه تاکنون مبلّغ آن جاها نرفته است و وضع دیانت در آنجا خیلى بد است. براى این امر چاره مىخواستند؛ لهذا ایشان را به جنابعالى ارجاع نمودم که هر طور صلاح مىدانید عمل فرمایید و اجازه بفرمایید که از وجوه شرعیه در بعضى از دهات آنجا که اهمیتش زیادتر است مسجد مورد حاجت درست کنند و اگر از زکوه و تبرعات امکان نداشت از سهم مبارک هم اجازه بفرمایید و چون آنجا تاکنون کسى نرفته است صلاح این است که بعضى اشخاص ارسال شود و از آنها وجوه گرفته نشود و به اشخاصى که مىروند وجوه به مقدار صلاح داده شود.
از جنابعالى امید دعاى خیر دارم.
والسلام علیکم
روح الله الموسوى الخمینى
1- احتمال دارد ماه نوشته شده به صورت اختصاری، ع د یا ج د، باشد که در این صورت ربیعالثانی و یا جمادیالثانی سال 1388 هجری قمری برابر با یکشنبه 30 تیر 1347 و یا چهارشنبه 27 شهریور 1347 است. در چینش اوراق پرونده مرحوم آیتالله سید حسین خادمی در ساواک، نامه مذکور در اسناد بین تیر تا شهریور سال 1347 ضبط گردیده است.
2- اول هر ماه، ماه تازه.
منبع: یاران امام به روایت اسناد ساواک، آیتالله سید حسین خادمی، صفحه 187، مرکز بررسی اسناد تاریخی، چاپ اول، سال 1380.