موافقت روحانیت با پیشرفت، توسعه و مظاهر تمدن و مخالفت با فساد و تباهی


02 آبان 1399


شماره: 730 / 321                 تاریخ: 13 / 11 / 1342

 

موضوع: اظهارات شیخ حسین نوری

  بعد از ظهر روز 11 / 11 / 42 عده زیادی منجمله قائمی دادیار دیوان کیفر و عطاءالله داور قاضی دادگستری در مسجد ارک اجتماع نموده بودند و در ساعت 1300 شیخ حسین نوری به منبر می‌رود و ضمن صحبت در اطراف مسائل دینی اظهار می‌دارد: دین اسلام برای صنعت و صنعتکاران اهمیت زیادی قائل شده است و خداوند صاحبان حرفه و صنعتکاران را دوست دارد ولی ذهن جوانان تحصیل کرده را نسبت به این که روحانیون با صنعت و صنعتگر مخالفند، مشوب نموده‌اند. در صورتی که غیر از این است و علماء با ایجاد کارخانه ذوب آهن و سایر کارخانجات که باعث ترقی این مملکت است، موافق هستند و با کارخانجاتی که آلات قماربازی و شراب می‌‌سازند و به عقل و روح و جسم مردم لطمه وارد می‌‌آورند و ایجاد بدبختی برای آن‌ها می‌‌کنند مخالف هستند و هیچ وقت روحانیون با سیر تمدن مخالفت نمی‌کنند و با تلویزیون و رادیو مخالف نیستند و می‌‌گویند از نمایش فیلم‌ها و اجرای برنامه‌های تلویزیون و ورود فیلم‌هائی که باعث عقب‌ماندگی این جامعه می‌‌شود، جلوگیری شود و در کشور اسلامی به فیلم‌هائی که با جان و ناموس مردم بازی می‌‌کند نباید اجازه نمایش داد و باید با کمال تأسف عرض کنم که اولیاء امور توجهی به امور معنوی و روحی و تربیتی و دینی این مردم ندارند و بلکه فساد را بیشتر دامن می‌زنند و وسائل آن را فراهم می‌‌سازند. و همچنین اضافه می‌‌نماید: امروز که از منزل به سوی مسجد می‌‌آمدم عده‌ای ‌با حالت ترس به من مراجعه کردند و گفتند حقیقت دارد که می‌‌گویند اگر اول و وسط و آخر ماه رمضان جمعه باشد، دنیا منفجر خواهد شد و من به آن‌ها گفتم این حرف بی‌اساس است و شما از یک حرف پوچ می‌‌ترسید ولی این همه مغازه شراب‌ فروشی و قمارخانه و زن‌های لخت را می‌‌بینید و کوچکترین ترسی به خود راه نمی‌دهید؛ و در خاتمه می‌‌گوید: این کشور، مملکت مسلمانان می‌‌باشد و نباید اجازه داد هرکاری را که دین اسلام حرام کرده و در کشورهای خارجی انجام می‌‌شود در این آب و خاک هم عمل شود.

در پرونده شیخ حسین نوری بایگانی شود. 19 / 11

 

 

 

 




منبع: آیت‌الله العظمی حسین نوری همدانی به روایت اسناد ساواک، مرکز بررسی اسناد تاریخی، چاپ اول، سال 1396، ص 11.


 
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است.