حمّام و استحمام در کمیته مشترک ضدخرابکاری

تاریخ انتشار: 15 مرداد 1402

استحمام زندانی‌ها هر دو هفته یک بار در روزهای جمعه با نظر بازجو و تحت مراقبت شدید نگهبان‌ها به شکل زیر، صورت می‌گرفته است:

زندانیان را از سلّول تا حمّام در یک صفّ، با چشمانی بسته و یا در حالی ‌که فرنچ (لباس زندان) خود را روی سرشان می‌انداخته‌اند و هر زندانی دستش را روی شانه‌ی نفر جلویی می‌گذاشته، به سمت حمّام می‌برده‌اند.

معمولاً ابتدا زندانیان مرد به وسیله‌ی مأمورین مرد و سپس زندانیان زن توسّط دو مأمور زن که مسؤول رسیدگی به امور بانوان زندانی بودند، به حمّام برده می‌شده و پس از برداشتن چشم‌بند یا فرنچ، به داخل دوش‌ها هدایت می‌شده‌اند.

حمّام دارای ۱۹ دوش بدون درْ بوده و ورودی هر دوش، لُنگی آویزان می‌شده که علاوه بر مانع دیدار زندانیان با یکدیگر، به عنوان خشک‌کن نیز مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

زندانی‌ها پس از استقرار در زیر یک دوش به صورت انفرادی و یا عمدتاً به همراه هم‌سلّولی‌هایشان (معمولاً تا ۴ نفر)، مجبور به استحمام در مدّت زمان بسیار محدود (۵ تا ۱۰ دقیقه) بوده‌اند که از نظر روحی شرایط بسیار سختی را برای آنان به همراه داشت.

پس از اتمام وقت، مجدّداً زندانیان به همان شکلی که آمده بودند، به سلّول منتقل می‌شده‌اند.

تعداد مشاهده: 10030