روزشمار اسنادی
فرح دیبا، سومین همسر محمدرضا پهلوی از پرهزینه‌ترین همسران وی بود. اگرچه خاندان پهلوی خصوصاً درباریان عموماً اینگونه بودند ولی فرح گوی سبقت را از همگان ربود. او که بخشی از دوران تحصیل خود را در فرانسه گذرانده بود، تمایل فراوانی به خرید محصولات خارجی اعم از مواد غذایی، لوازم آرایشی و … داشت. اسناد نشان می‌دهد که یکی از وظایف سفارتخانه‌های ایران در خارج کشور تهیه‌ی اقلام مورد نیاز وی بوده است. سند زیر خرید صابون‌های مختلف از کشور سوئیس در سال 1347 برای وی را نشان می‌دهد.
سند دیگر امروز به تهدید‌های «امیرعباس هویدا» نخست وزیر بهایی رژیم پهلوی مبنی بر انتشار خاطراتش هنگام دستگیری در سال 1357 اختصاص دارد. لازم به توضیح است که وی پس از سیزده سال نخست وزیری برای فریب افکار عمومی و حفظ رژیم پهلوی دستگیر و به زندان انداخته شد. این سند نشان می‌دهد که وی سران رژیم را تهدید به انتشار خاطراتش کرده است. در سند آمده است «[هویدا] با پیش بینی قبلی وقایع ایران را که خود ناظرآن بوده در 300 برگ تنظیم و جهت یک نفر از بستگان خود در کشورهای خارج پست کرده که اگر روزی محاکمه شده و بر علیه او مقالاتی در ایران چاپ کردند، همزمان با آن یادداشت‌های مزبور را ترجمه و در مطبوعات کشورهای خارجی به چاپ برسانند»
در جریان نهضت حضرت امام خمینی(ره) ماه‌های محرم، صفر و رمضان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بودند. در حقیقت برگزاری مراسم مذهبی به اشکال مختلف نشانگر قدرت دین بود. حساسیت رژیم معمولاً در این ماه به اوج خود می‌رسید و به همین دلیل تدابیر زیادی برای تحت فشار قرار دادن وعاظ و کنترل مردم صورت می‌گرفت. سند زیر گزارشی است از ساواک خوزستان درباره‌ی اقدامات مردم در محرم 1357. در بخشی از سند آمده است:
«گروههای تقریبی 3000 الی 50000 نفری تحت عنوان برگزاری مراسم عاشورای حسینی در برخی از خیابان‌های شهرهای اهواز، دزفول، خرمشهر، مسجد سلیمان، آقاجاری و بندر ماهشهر به راهپیمایی پرداخته و گروهی از متظاهرین نیز در حالی که پلاکاردهای حاوی مطالب مضره با خود حمل می‌کرده‌اند، شعارهائی علیه مقامات عالیه مملکتی داده‌اند»
عاشورای محرم 1399 ق برابر با 20 آذر 1357 روز پایین کشیدن مجسمه‌های پهلوی از میدان‌های شهری بود؛ درحالی که حکومت نظامی بیانیه صادر می‌کرد و در گزارش نوبه‌ای مدام از وضعیت روحی ضعیف مردم و روحیه بالای پرسنل و سربازان حکومت نظامی سخن می‌رفت، در روز عاشورا (19 آذر 1357) تصویر واقعی اوضاع جامعه انقلابی ایران بر همه آشکار شد. حضور گسترده مردم در شهرها و نقاط مختلف ایران واهی بودن تبلیغات حکومت نظامی را بر همه آشکار ساخت و بی ثمر بودن آن را اثبات کرد. افزون بر حضور گسترده مردم عزادار در این راه‌پیمایی‌ها، پایین کشیدن پیکره‌های خاندان پهلوی از میدان‌های شهری پیامی آشکار به حکومت و دنیا مخابره کرد؛ دیگر دوران پهلوی‌ها به سرآمده است و مردم خواهان استقرار حکومت اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی(ره) هستند. سندهای زیر گزارش‌هایی از عاشورای 1357 را ارائه کرده‌اند. سند نخست اجتماع چندصد هزار نفری مردم اصفهان و پایین کشیدن «پیکره بزرگ ارتشتاران» در سبزه میدان و تخریب ستون یادبود میدان ششم بهمن و پایین آوردن پیکره رضاشاه در میدان 24 اسفند را به تصویر کشیده است. در سند دوم به پایین آوردن مجسمه شاه توسط مردم انقلابی شهر نجف‌آباد اشاره شده است. سند سوم راهپیمایی ده هزار نفری مردم فسا و تخریب کتیبه‌های میدان ششم بهمن این شهر و شکستن تابلوهای مربوط به اصلاحات ارضی توصیف شده است. دو سند دیگر نیز به پایین آوردن مجسمه شاه در یزد (میدان ششم بهمن) و اردکان اشاره دارند.
