نامه حضرت امام خمینی(ره) به آیت‌الله عبدالرسول قائمی در باره قتل مرحوم آیت‌الله شمس‌آبادی – (3)
تاریخ انتشار: 17 مهر 1403
پیشگفتار
از آن جایی که بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی(ره) از ایام جوانی منادی آگاهی و وحدت بین اقشار مختلف ملت بود، با شروع مبارزه آزادی‌بخش خود از سال 1340 با ارسال نامه‌های مختلف در جهت آگاهی‌بخشی به علماء و روحانیون برای افشای رژیم وابسته پهلوی و نقشه‌های قدرت‌های استکباری و ایجاد هماهنگی، همفکری و تشریک مساعی، گام برمی‌داشت، لذا مکاتبات ایشان بسیار قابل توجه است.
قسمت عمده‌ای از این نامه‌ها ابتدا در صحیفه نور و سپس با ویراست و اضافاتی در صحیفه امام(ره) توسط دفتر تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) به چاپ رسید. ولی با توجه به وسعت و پراکندگی نامه‌های ارسالی امام(ره) بسیاری از این مکاتبات در نزد افراد و یا در سانسور نامه‌های معظم‌له در شهربانی و ساواک و در پرونده موضوعات و افراد مختلف بایگانی گردیده است.
این مرکز با انتشار مجموعه یاران امام به روایت اسناد ساواک تعدادی از نامه‌های ضبط شده توسط ساواک در پرونده‌های انفرادی روحانیون انقلابی و مبارز را منتشر ساخته است و اینک در نظر دارد به مناسبت چهلمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی با استخراج آن از کتاب‌های منتشره به عنوان بخشی مستقل در سایت مرکز بررسی اسناد تاریخی در معرض دید عموم قرار دهد.
بنابر این منظور از نامه‌های منتشر نشده امام(ره) آن بخش از نامه‌هایی است که در مجموعه ارزنده صحیفه امام(ره) نیامده است و امید است با انتشار آن در این سایت و با همت و تلاش دفتر محترم تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) در چاپ‌های بعدی صحیفه امام(ره) گنجانده شود.
ضمناً کوشیده‌ایم تا آن جا که امکان دارد کم و کیف صدور نامه را با استناد به اسناد ساواک برای خوانندگان بازگو کنیم تا چگونگی صدور نامه حضرت امام(ره) و مقدمات و مطالب مربوط به آن روشن گردد.
******
آیت‌الله سیدابوالحسن آل رسول، معروف به شمس‌آبادى را تنها یک روز پس از بازگشت از سفر حج، در سحرگاه روز 18 فروردین 1355 ـ به هنگام عزیمت برای برگزاری نماز جماعت، در میانه راهِ منزل به مسجد ـ کشتند و جسدش را در اطراف اصفهان رها نمودند. این جنایت که باند سیدمهدی هاشمی مرتکب شده بود، بازتاب‌های گوناگونی در جامعه از خود به جای گذاشت؛ به طوری که در محافل مذهبی به ویژه در میان جریان‌های مبارز، پیرامون آن با تحلیل‌های مختلف گفتگو می‌شد. همین امر زمینه‌ای را فراهم کرد تا ساواک نهایت بهره‌برداری را به نفع رژیم و علیه روحانیان مبارز بنماید.
از نامه حضرت امام(ره) به مرحوم آیت‌الله عبدالرسول قائمی نیز چنین استنباط می‌شود که آیت‌الله قائمی پس از وقوع این جنایت نامه‌ای برای حضرت امام ارسال نموده و ضمن عرض تسلیت، مطالبی را از آن بازتاب‌ها با ایشان در میان گذارده است و حضرت امام در پاسخ، پس از اظهار تأثر خویش، نامعلوم بودن اغراض این جنایت را یادآور شده‌اند.
نامه مذکور در سال 1396 هجری قمری بدون ذکر روز و ماه آن، نوشته شده است؛ ولی با توجه به قتل آیت‌الله شمس‌آبادی در 18 فروردین 1355، می‌توان حدس زد که اواخر فروردین به بعد مرقوم شده باشد. فروردین و اردیبهشت سال 1355 مطابق با ربیع‌الثانی و جمادی‌الاول سال 1396 هجری قمری بوده است.
مجدداً یادآور می‌شویم این نامه‌ها از اسناد شخصی مرحوم آیت‌الله قائمی است که به طور غیر رسمی و با رعایت پنهان‌کاری بسیار از طریق پیک و مرتبطین بین حضرت امام و ایشان رد و بدل شده است.
*****
[تاریخ:] 96 [1396 هجری قمری – 1355 هجری شمسی]
بسمه تعالی
خدمت جناب مستطاب عمادالاعلام و حجت‌الاسلام آقای قائمی دامت افاضاته
مرقوم شریف واصل، سلامت و سعادت جنابعالی را از خداوند تعالی خواستار است. قضیه ناگوار مرحوم آقای شمس‌آبادی موجب تأثر است. معلوم نیست که چه اغراض موجب این جنایت شده است و آیا در تعقیب آنها هستند؟
از خداوند تعالی اصلاح امور را خواستار است. اینجانب بحمدالله تعالی مزاجاً سلامت و [لکن] با ناگواری‌های روز افزون دست به گریبان هستم. از جنابعالی امید دعای خیر دارم.
والسلام علیکم و رحمه الله
روح الله الموسوی الخمینی
منبع: یاران امام به روایت اسناد ساواک، آیت‌الله عبدالرسول قائمی، صفحه 438، مرکز بررسی اسناد تاریخی، چاپ اول، سال 1393.
آیت‌الله عبدالرسول قائمی
آیت الله شمس آبادی در دوران جوانی
تعداد مشاهده: 19726
