[1] . علینقی عالیخانی، فرزند عابدین در سال 1307 ﻫ ش در تهران متولد شد. از دانشگاه تهران لیسانس علوم سیاسی گرفت و در کشور فرانسه موفق به اخذ دیپلم عالی حقوق بین‌المللی و دکترای دولتی در علوم اقتصاد از دانشگاه پاریس شد.

در فرانسه با الیزابت سوزان ازدواج کرد و پس از بازگشت به ایران در مشاغل مهم دولتی‌، از جمله ساواک مشغول به فعالیت گردید. ساواک در گزارشی‌، وی را چنین ارزیابی کرده است: «روحیه و افکار و عقاید نسبت به شاهنشاه‌، خوب ـ میهن‌، خوب ـ مذهب‌، عادی ـ خانواده و زن و فرزند، خوب ـ میزان علاقمندی به: مقام و قدرت‌، زیاد»

سوابق خدمتی از این قرار است: مشاور شورای عالی اقتصاد ـ مشاور شرکت ملی نفت و مدتی هم در ساواک مشغول بوده‌، طرفدار سیاست غرب‌، در حین خدمت در ساواک در چند کنفرانس کشورهای اروپایی و آسیایی و آفریقایی شرکت کرده و خدماتش مورد رضایت اولیاء امور بوده است‌. دکتر عالیخانی که به عنوان وزیر اقتصاد کابینة هویدا فعالیت می‌کرد و از گردانندگان حزب ایران نوین بود، در سوءاستفاده‌های مالی به آن حد افراط کرد که در سال 1344 چند نفر از اعضای حزب ایران ‌نوین در مورد سوءاستفاده‌های وی‌، تقاضای محاکمه حزبی برای ایشان کردند، گزارش‌های سوء استفاده‌های مالی و اخلاقی وی به حدی است که می‌بایست در یک مجموعه مستقل‌، چاپ و منتشر شود. وی در سال 1348 از وزارت اقتصاد کنار گذاشته شد و در بین بهت و حیرت تحصیلکرده‌ها به ریاست دانشگاه تهران منصوب شد. عالیخانی که مورد مراحم خاص محمدرضا پهلوی بود در سال 1350 از ریاست دانشگاه تهران‌ برکنار و سپس در مشاغل: رئیس هیئت مدیره بانک بین‌المللی ایران‌، شرکت فرآورده‌های نسوز و شرکت آلوپن‌، به سوءاستفاده‌های خود ادامه داد. در گزارشی به تاریخ 19 / 4 / 52 در خصوص صدمه عالیخانی به سیمان کشور به علت دوستی با ابتهاج‌ آمده است: «اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر، تیمسار ریاست ساواک در جریان موضوع می‌باشند که عالیخانی چنین صدمه‌ای زده است‌.» وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به انگلستان پناهنده شد و به علت ارادتی که به اسداله علم داشت‌ نشر خاطرات او را بر عهده گرفت‌. (اسناد ساواک‌ - پرونده انفرادی)