نمونه‌ای از اقدامات رضا خان برای ترویج اباحه‌گری و زدودن حیا و عفت از خانواده‌ها
تاریخ انتشار: 16 دي 1401
یکی از سیاست‌هایی که در تشکیل مجالس اختلاط زنان و مردان در زمان رضا خان پس از کشف حجاب در نظر گرفته شده بود، تغییر و تحول خصلت حیا و عفاف در زنان و دختران بود که این به واسطه اختلاط غیر مشروع پی در پی زنان و مردان نامحرم به انجام می‌رسید و طبیعتاً وقتی پدر و مادری به اختلاط‌هایی این چنینی خو گرفتند فرزندان دختر و پسر آنها نیز در سایه تربیت آنها، معاشرت‌های آزاد و بی قید و بند را فرا گرفته، تجربه خواهند کرد و نهایتاً یک روش فسادانگیز عمومی رواج خواهد یافت. چنان که به همین گونه شد و اماکن عمومی و تفریح، خیابانها، کنار دریا و نقاط خوش آب و هوای کشور به مراکز فساد و فحشا تبدیل گشت و در دوران زمامداری "دوپهلوی" وضع آن چنان ناهنجار و زشت شده بود که حتی خود دولت مردان نیز شروع به انتقاد کرده بودند... وقتی دختران و پسران یک کشور که اداره کنندگان آینده کشور هسنتد تمام فکر و ذکرشان و دقت و توجهشان، در پی خود آرایی و مدگرایی و رفاقت بازی‌های نامشروع، خطرناک و فسادآور شد ، نه تنها سنگری در مقابل دشمن استعمار کننده نیستند بلکه به واسطه خو و خصلتی که پیدا می‌کنند مبلغ استعمار کننده خویش می‌شوند و از زبان او سخن گفته و بر اراده او عمل می‌کنند و این مسخ فرهنگی و اخلاقی، تاراج اقتصادی و سیاسی را روان، بی‌دغدغه و تضمین شده خواهد کرد.
فرانتس فانون انقلابی الجزایری در کتاب خود، زنان بی حجاب را شریک جرم اشغالگر می‌داند و می‌گوید: «دستگاه استعماری برای این مبارزه / مسخ فرهنگی/ مبالغ هنگفتی را اختصاص داده است. و بعد از آن که تشخیص داد که زن، محور اصلی و نقش اساسی مبارزه است تمام کوشش وی مصروف به تسلط بر زنها و کنترل آنان شد. الجزایری مطمئن و استوار است و مادام که زنش هوای دل را تغییر نداده است ، عوض نخواهد شد و با هر گونه اقدام اشغالگر- که به منظور تخریب فرهنگ ملی و تحلیل بردن و حل کردن اوست- مبارزه خواهد کرد. در برنامه استعمارگر این نقش تاریخی به عهده زن است که مرد الجزایری را به کارهایی وادار کند. مسخ کردن زنها، تصرف وی به وسیله ارزش‌های بیگانه و بریدن او از موقعیت‌های خاصی که دارد، متضمن تحصیل تسلطی واقعی بر مردان نیز می‌باشد و در عین حال متضمن تحصیل وسایل عملی و مؤثری است برای خراب و نابود کردن فرهنگ الجزایری» (سال پنجم انقلاب الجزایر، فرانتس فانون، صفحه 38) و شهید استاد مطهری در رابطه با نقش منحصر به فرد حیا و عفاف در زندگی زنان و تأثیر آن بر مردان و جامعه می‌نویسد: «زن نقش سازندگی غیر مستقیم تاریخی خود را مدیون اخلاق ویژه جنسی خویش، یعنی حیا و عفاف و تقوا و دورباش زنانه خویش است. آن جا که زن دورباش حیا و عفاف را حفظ نکرده و خود را به ابتذال کشانده این نقش تاریخی را از دست داده است. به حق در مورد حیا و عفاف در زن گفته شده است : (گویند ویل دورانت در کتاب لذات فلسفه، صفحه 133) حیا پاداش‌های خود را پس انداز می‌کند و در نتیجه نیرو و شجاعت مرد را بالا می‌برد و او را به اقدامات مهم وامی‌دارد، قوایی را که در زیر سطح آرام حیات ما ذخیره شده است بیرون می‌ریزد.» (پیرامون جمهوری اسلامی، شهید آیت‌الله مطهری، صفحات 45 و 46).
خانم نعمت صرفی در همین باره خطاب به زن مسلمان می‌گوید: «ای خانم مسلمان! هنگامی که لباس حجاب را بیرون کشیدی، آبرو و حیا و احترامت را از دست داده‌ای و چون لباس هوی و هوس را به تن کرده‌ای به چشم حقارت و خواری به سویت نگاه می‌شود... ( می‌خواهد بگوید حیا و عفاف مساوی شخصیت زنانه است و حد حیا و بی حیایی و شخصیت و بی شخصیتی حجاب و بی حجابی است ) حجاب شعار اسلام و تقوی است و دلیل آبرو و حیا است و پرچین بزرگواری و احترام است، گرامی‌ترین تاجی است برای جمالت و بزرگترین دلیل است بر ادب و کمالت.» ( حجاب یا زینت بانوان، بانو نعمت صرفی، مترجم مسعود قادر مرزی، صفحه 35)
و دکتر نقوی در یک بررسی جامعه‌شناسانه از پیامدهای بی حجابی و غربگرایی در کشور، و تأثیر آن بر دختران و پسران چنین می‌نویسد: «یکی دیگر از پیامدهای ناگوار غربگرایی رواج معاشرت‌های آزاد دختران و پسران بوده است. در شرق اسلام زنان تنها در حد ضرورت از خانه خارج می‌شدند و از آمیزش، مصاحبت و رفاقت با مردان نامحرم اجتناب می‌ورزیدند ولی با ورود الگوهای غربی در میان قشر غربزده، آمیزش زن و مرد و شرکت فعال زنان در محافل مردان و حتی در مجالس رقص، پایکوبی، خوشگذرانی و به خصوص رفاقت دختران با پسران از نظر اجتماعی بلامانع محسوب گردید و در واقع آمیزش آزادانه زن و مرد به عنوان شاخص پیشرفته بودن معروف شد...» (جامعه شناسی غربگرایی، دکتر علی محمد نقوی، جلد دوم، صفحه 64).
سند زیر بخشنامه‌ای در باره مراوده و شب‌نشینی نظامیان با خانم‌هایشان است و در آن دستور می‌دهد که به صورت متناوب این امر ادامه یابد.
******
نمره: 6215
تاریخ: 30 /10 /14
ارکان حرب کل قشون
متحدالمآل[بخشنامه]
تعقیب نمره 6195 – 29 /10 /14 اعلام می دارد: چون حسب‌الامر مبارک مقرر است ترتیب مهمانی‌های واحدهای قسمت‌ها صورت مراوده داشته باشد که افسرها با خانم‌های خودشان در ضمن این مهمانی‌ها با همدیگر مراوده پیدا کنند، اگر فرضاً یک شب از عموم افسران دعوت شود، نظر به این که از فرماندهان واحد تا ستوان سیم [سوم] بایستی با خانواده خود حاضر شوند، منظور مراوده تأمین نمی‌شود. علی هذا مقتضی است قدغن فرمایید[دستور و تأکید کردن] تشکیل مهمانی‌ها را به طور متناوب یعنی هر یک هنگ یا دو هنگ در یک شب قرار دهند که در ظرف چند شب ادامه داشته و در هر شب نیز یک عده (ای) از افسران با خانواده خود در مجلس مهمانی حاضر باشند.
سرلشگر ضرغامی
منبع: تغییر لباس و کشف حجاب به روایت اسناد، صفحه 183 تا 185 و سند صفحه 519، مرکز بررسی اسناد تاریخی، چاپ اول، سال 1378.
تعداد مشاهده: 11797
