امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) فرمودند: هرکس عبرت‌گیریش بیشتر باشد خطا و لغزش او کمتر خواهد بود. غررالحکم، جلد 2، صفحه 631، به نقل از آثارالصادقین، آیت‌الله احسان‌بخش.

در هر نهضت و انقلاب الهی و مردمی، علمای اسلام اولین کسانی بوده‌اند که بر تارک جبین‌شان خون و شهادت نقش بسته است. امام خمینی(قدس سره)، صحیفه امام، ج 21، ص 275.

 

چهلمین سالگرد انقلاب - اسناد

جبهه ملی گزینه آمریکا برای نفوذ و مقابله با انقلاب و جمهوری اسلامی در سال 1357


تاریخ انتشار: 27 فروردين 1398


با اوجگیری خیزش مردم مسلمان ایران به رهبری امام خمینی(ره) و روحانیت متعهد در سال 1357، شعارها و مطالبات مردم هر روز با رهنمودهای امام به سرعت رشد و تکامل یافته و هدف تشکیل حکومت اسلامی رنگ و جلوه‌ای خاص و مشخص به خود می‌گرفت. شعار مرگ بر این سلطنت پهلوی، ما شاه نمی‌خواهیم و رژیم شاهنشاهی نابود باید گردد، این سؤال را در اذهان زنده کرده بود که اگر سلطنت شاهنشاهی حذف گردد، چگونه رژیمی جایگرین آن خواهد شد و اداره امور کشور با چه سیستمی به انجام خواهد رسید. مطالبه حکومت اسلامی در بیانات حضرت امام پاسخی به این پرسش بود و ایدئولوژی حکومت آینده ایران را مشخص می‌کرد ولی حکومت اسلامی عنوانی مبهم و تا آن زمان و در دوران تاریخ معاصر نمونه‌ای نداشته و تطابق روشنی در حکومت‌های کشورهای مسلمان از آن به چشم نمی‌خورد. به همین دلیل امام خمینی(ره) از 3 آبان تا 21 آذر 1357، طی 53 مصاحبه، نظریات خود را در زمینه‌های مختلف که مهم‌ترین آن حذف رژیم سلطنتی و استقرار جمهوری اسلامی بود، بیان داشتند.[1] این بیانات همچنان که مردم مسلمان ایران را آگاه و روشن می‌نمود برای دشمنان آنها نیز خط سیر آینده سقوط رژیم سلطنتی و نوع حکومتی را که در آینده نزدیک باید منتظر آن باشند، نشان می‌داد و این زنگ خطری بود که استعمار غرب و به ویژه آمریکا را با چالشی جدی و بی‌نظیر مواجه نموده بود و آنها را به فکر چاره اندیشی، نه برای جلوگیری از سقوط فرد ناشایستی مانند محمدرضا پهلوی، بلکه برای جلوگیری از تشکیل یک سیستم تعریف شده جدید در انواع حکومت‌های کشورهای جهان آن هم با ایدئولوژی شیعه انقلابی، واداشت. یکی از این چاره‌اندیشی‌ها، سیاست مماشات برای نیرنگ و به راه انداختن کودتای نظامی با قتل تعداد زیادی از افراد و ایجاد محیطی سراسر رعب و وحشت و جنایت بود. به همین منظور روز 18 دی 1357، از جانب ژیسکاردستن، رئیس جمهور وقت فرانسه، دو نماینده به دیدن امام آمدند و اعلام داشتند که هدف از این دیدار پیامی از طرف رئیس جمهور آمریکا، کارتر برای امام است. محتوای پیام این بود که کارتر از امام خمینی خواسته است تا همه‌ی نیروی خویش را برای مخالفت نکردن با بختیار به کار ببرند تا انتقال قدرت در ایران با آرامش همراه شود؛ چرا که خطر حمایت نکردن از بختیار، احتمال کودتای نظامی و تلفات بیشتر جانی را به همراه خواهد داشت. اما امام پاسخ دادند که: «آقای کارتر اگر حسن نیت دارند و می‌خواهند آرامش باشد خوب است که از شاه و دولت بختیار حمایت نکنند و از خواست و میل مشروع ملت جلوگیری نکنند. تأکید می‌کنم اگر بخواهید آرامش در ایران برقرار باشد راهی جز این نیست که نظام شاهنشاهی که قانونی نیست کنار رود و ملت را به حال خود بگذارند تا من یک شورای انقلاب تأسیس کنم و از اشخاص صالح برای انتقال قدرت تا زمان به وجود آمدن امکانات مناسب برای حکومت در ایران دعوت کنم. و در مورد کودتا، اگر کودتا شود، نه به صلاح ملت است و نه به صلاح آمریکا. من به حکم اینکه روحانی هستم و مصلحت بشر و مصلحت ملت خودم را همیشه در نظر دارم، به شما توصیه می‌کنم که جلوی این خونریزی‌ها را بگیرید و نگذارید ادامه پیدا کند و اگر کودتا تحقق پیدا کند، از چشم شما می‌بینند. الان از ایران به من اطلاع دادند که یک کودتای نظامی در شرف تکوین است و می خواهند کشتار زیادی بکنند و از من خواسته‌اند کالاهای آمریکایی را تحریم کنم و حکم جهاد مقدس دهم. ایران را به حال خود بگذارید. این تمام پیغام من است به کارتر.»[2]

هر دو سیاست لبخند و خنجر و هویج و چماق با هوشیاری اعجاز آمیز حضرت امام به شکست انجامید و دشمن را وادار به عقب نشینی نمود؛ لذا پس از آن به سیاست غالباً موفق استفاده از عوامل داخلی  و به عبارت قرآن کریم استفاده از منافقین داخلی جبهه حق بر آمدند و نقشه نفوذ آنها را در ساختار حکومت آینده جمهوری اسلامی طرح‌ریزی کردند.

سند زیر اشاره‌ای مختصر به نقشه دوم امپریالیسم در روزهای پایانی حکومت سلطنتی در ایران دارد که چهره گروهی از این عوامل داخلی سر سپرده به بیگانگان را می‌نمایاند.

******

اظهار نظر پاره‌اى از مقامات آمریکائى پیرامون تحولات ایران

تعدادى از مقامات و همچنین خبرنگاران آمریکائى مقیم تهران اخیراً عنوان نموده‌اند که دولت امریکا ضمن اینکه سعى دارد از یک کودتاى نظامى در ایران جلوگیرى نماید، ایجاد یک جمهورى اسلامى در ایران را مورد حمایت قرار داده و در نظر دارد که پس از تشکیل جمهورى موصوف، جبهه ملى را تقویت کرده تا این جبهه به عنوان یک حزب طرفدار منافع غرب، با آزادى دموکراتیک به مفهوم غربى، بتواند در مقابل گروه‌هاى چپ و مذهبى سدى باشد و در انتخابات آزاد که در آینده انجام می‌گیرد اکثریت آراء را به دست آورد.[3]

 

ارزیابى خبر :

نظرات مزبور وسیله تعدادى از آمریکائیان مقیم ایران عنوان شده است.

 

پی‌نوشت‌ها:


[1] . مقاله اقامت امام خمینی (ره) در پاریس و پیامدهای داخلی و بین‌المللی آن – بخش دوم، سایت مرکز بررسی اسناد تاریخی، 29 / 8 / 97.

[2] . همان.

[3] . این که دولت امریکا «سعى دارد از یک کودتاى نظامى در ایران جلوگیرى نماید» تحلیل درستى از جانب «مقامات و خبرنگاران امریکایى مقیم تهران» نبود، چرا که ژنرال هایزر با دو مأموریت مشخص به ایران آمده بود: جلب حمایت ارتش از دولت بختیار، و کودتا در صورت سقوط بختیار. این موضوع آشکارا توسط پژوهشگران امریکایى همچون جیمز بیل در کتاب شیر و عقاب طرح و بدان تصریح شده است. مصادف با چنین اظهاراتى، امروز (7 / 11 / 57) امام خمینى در پیامى به دولت امریکا هشدار داد دست از حمایت بختیار بردارد. در این پیام امام به بخشى از توانایى ملى خود اشاره کردند و نوشتند: «ملت از من حرف شنوى دارد و ثبات به دستور من و با اجراى برنامه من به وجود خواهد آمد. وقتى من دولت موقت را اعلام کنم خواهید دید که رفع در بسیارى از ابهامات خواهد شد و خواهید دید که ما با مردم امریکا دشمنى خاصى نداریم و خواهید دید که جمهورى اسلامى که بر مبناى فقه و احکام اسلامى استوار است چیزى نیست جز بشر دوستى و به نفع صلح و آرامش همه بشریت است.» امام در این پیام نوشتند که: «از جانب نیروهاى طرفدار من خواسته شده است که اذن بدهم بروند فرودگاه را باز کنند با زور، اما من هنوز چنین اجازه‌اى نداده‌ام. همچنین نیروهاى مسلح از نظامى و غیر نظامى من جمله عشایر درخواست عمل براى پایان دادن به وضع کنونى کرده‌اند. اما من هنوز اذن نداده‌ام و ترجیح میدهم که کار با مسالمت تمام شود و سرنوشت مملکت به دست ملت سپرده شود.» (صحیفه امام، ج 5، ص 537)



منبع: انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، جلد 25، صفحه 42، مرکز بررسی اسناد تاریخی، چاپ اول، سال1387.
 

تعداد مشاهده: 5007

تقویم تاریخ

کانال‌های اطلاع‌رسانی در پیام‌رسان‌ها

       
@historydocuments
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است.