امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) فرمودند: هرکس عبرت‌گیریش بیشتر باشد خطا و لغزش او کمتر خواهد بود. غررالحکم، جلد 2، صفحه 631، به نقل از آثارالصادقین، آیت‌الله احسان‌بخش.

در هر نهضت و انقلاب الهی و مردمی، علمای اسلام اولین کسانی بوده‌اند که بر تارک جبین‌شان خون و شهادت نقش بسته است. امام خمینی(قدس سره)، صحیفه امام، ج 21، ص 275.

 

شرحی بر اسناد

نگاهی کوتاه به سرتیپ حسن بدیعی رئیس ساواک قم در سال‌های 1340 تا 1345


تاریخ انتشار: 10 مرداد 1403

قم، خرداد 1343

«حسن بدیعی رئیس ساواک قم و عامل دستگیری امام خمینی در سال ۱۳۴۳ بود که پس از انقلاب دستگیر شد ولی قبل از محاکمه در زندان درگذشت.

حسن بدیعی فرزند حسین در شیراز به دنیا آمد وی پس از اخذ دیپلم در اول مهر ۱۳۱۷ وارد دانشکده افسری شد و پس از فارغ التحصیلی با درجه ستوان دومی در اول مهر ۱۳۱۹ وارد صف شد.

حسن بدیعی در ۲۸ آبان ۱۳۴۰ با درجه سرهنگی از ارتش به ساواک منتقل شد. وی در این سازمان مدتی رئیس ساواک مهاباد، رئیس ساواک قم، رئیس ساواک بوشهر، مشاور مدیر کل اداره چهارم ساواک و مشاور مدیر کل اداره سوم ساواک بود و در طول خدمت به این سازمان، به دلیل جدیت در کار و شناسایی و دستگیری مخالفان حکومت چندین بار مورد تقدیر و تشویق قرار گرفت و نشان‌های درجه ۳ سپه، درجه افتخار، درجه ۳ خدمت، درجه ۲ خدمت، درجه ۳ پاس و درجه ۴ تاج را دریافت کرد. پرونده انفرادی حسن بدیعی در ساواک نشان می‌دهد که به دلیل رفتار خشن وی در قم و استان مرکزی انتقال او از قم با خشنودی عامه مردم این شهر همراه بوده است.

هنگام آغاز نهضت امام خمینی، بدیعی رئیس ساواک قم و عامل دستگیری امام خمینی بود. بدیعی پس از بازداشت امام خمینی به درجه سرتیپی ارتقا یافت. یکی از سمت‌های بدیعی در ساواک مسئولیت هماهنگی فعالیت‌های سه سرویس امنیتی ساواک، موساد و سیا گفته شده است. حسن بدیعی در ۱۵ بهمن ۱۳۵۷ بازنشسته شد.

حسن بدیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در هفته اول شهریور ۱۳۵۸ هنگامی که در خانه‌های فضل‌آباد شیراز پنهان شده بود، متوجه شد گروه ضربت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی محل اختفای وی را شناسایی و محاصره کرده است. از این رو قصد داشت با پریدن از دیوار، از محل اختفا بگریزد که با تیراندازی هوایی مأموران و با مساعدت مردم، دستگیر و تحویل دادگاه انقلاب اسلامی شیراز شد تا برای محاکمه به قم اعزام شود. اما وی در روز ۳ آبان ۱۳۵۸ و پیش از محاکمه به علت سکته قلبی در زندان درگذشت.»[1]

 

پی‌نوشت:


[1] . دانشنامه زندان سیاسی دوره پهلوی، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی حوزه هنری، چاپ اول، سال 1401، ج 1، ص 147 تا 149. با ویراستاری. همچنین در این باره بنگرید: نظر امام خمینی(ره) در باره ساواک قم و رئیس آن در سال 1343، سایت مرکز بررسی اسناد تاریخی.











 

تعداد مشاهده: 8164


مطالب مرتبط

تقویم تاریخ

کانال‌های اطلاع‌رسانی در پیام‌رسان‌ها

       
@historydocuments
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است.