سند زیر به انتصاب «اسدالله علم» از عوامل انگلستان، به مدیریت «بنیاد پهلوی» در سال 1340 اشاره دارد. محمدرضا پهلوی با انتصاب افراد متملقی چون علم که همواره مدعی بودند که: «ما غلام اعلیحضرت همایون شاهنشاه هستیم و به کلیه اوامر معظم له افتخار داریم و بر روی چشم انجام می‌دهیم.» میلیون‌ها دلار از سرمایه‌ی بنیاد را به حساب خود انتقال می‌داد. نکته‌ی جالب این سند آن است که یکی از مهمانان صراحتاً به وابستگی خاندان پهلوی به انگلستان اشاره و گفته است: «در مملکت‌داری باید باهوش بود و اعلیحضرت فقید رضاشاه تشخیص داد که ایران روی کاکل انگلیسی‌ها می‌چرخد لذا نوکری آن‌ها را قبول کرد و انگلیسی‌ها هم از هر جهت او را تقویت کردند حتی دخترهایش را هم به همسری نوکرهای خود در آوردند.»

یکی از محورهای اصلی مخالفت مردم با رژیم پهلوی مساله‌ی حجاب و رواج بی‌بند و باری در جامعه بود. اسناد موجود نشان می‌دهد که یکی از خواسته‌های اکثریت مردم کشور توجه به ارزش‌های اسلامی و مقابله با اقدامات ضد فرهنگی رژیم پهلوی بوده است. سند زیر استقبال دانش‌آموزان دخترِ بندر لنگه از اعلامیه‌ی «سید جواد رکنی» مبنی بر استفاده از چادر را نشان می‌دهد. در بخشی از این سند می خوانیم: «متعاقب این اعلامیه عده‌ای از دانش‌آموزان دبیرستان دخترانه پروین اعتصامی به معلمان و مسئولین مدرسه خود در این مورد بحث و پرخاش کرده و اظهار نموده‌اند ما دستور داریم چادر و روسری بپوشیم و هرکس نپوشد به آقای رکنی گزارش می‌دهیم.»

 ایجاد محدودیت و تضییقاتی که دولت عراق بر حضرت امام(ره) وارد کرد، به ویژه از سوی روحانیون و مراجع تقلید شیعه با واکنش جدی روبه‌رو شد. حضرت آیت‌الله العظمی سید محمدرضا گلپایگانی از مراجع تقلید شیعه طی تلگرافی به رئیس جمهوری عراق به این کار اعتراض کرده و خواستار رفع محدودیت شده‌اند. این واکنش‌ها محدود به مراجع معظم تقلید نبود بلکه مدرسین حوزه‌های علمیه نیز طی تلگراف‌هایی به مسئولین دولت عراق، خواستار رفع این محدودیت‌ها شدند. مساجد و ائمه جماعات و مردم عادی نیز بخش دیگر از این جریان بودند که با تعطیلی نماز جماعت، اعتراض خود را نسبت به دولت عراق اعلام می‌کردند.