سروده‌ای پس از واقعه مدرسه فیضیه قم در سال 1342- (2)
تاریخ انتشار: 02 فروردين 1403
اسداللّه علم در تیرماه 1341 جایگزین جعفر شریف‌امامى شد. هنوز دو ماهى از صدارت او سپرى نشده بود که لایحه تشکیل انجمن‌هاى ایالتى و ولایتى ـ که در آن، قید اسلام از شرایط انتخاب‌شوندگان و انتخاب‌کنندگان حذف و به جاى سوگند به قرآن، سوگند به کتاب آسمانى را قرار داده بود ـ را تصویب کرد.
حضرت امام خمینى (ره) در نامه‌اى به محمدرضا پهلوى، نگرانى علماى اعلام و سایر طبقات را به اطلاع او رساندند و پس از آن در تلگرافى به نخست‌وزیر، مخالفت اقدامات دولت با شرع اقدس و قانون اساسى را به او گوشزد فرمودند.
تلاش علماى اعلام و پیگیرى‌هاى حضرت امام (ره) و حضور مردم در صحنه، دولت را به عقب‌‌نشینى وادار کرد و لایحه فوق‌الذکر کنار گذاشته شد.
محمدرضا پهلوى که این شکست مفتضحانه را برنمى‌تابید و از طرفى تعهد به اجراى دستورات بیگانگان داشت، با اصول ششگانه خود که به اصطلاح انقلاب سفید نامیده بود، به میدان آمد و پیشنهاد رفراندوم عمومى در ششم بهمن را داد. حضرت امام (ره) رفراندوم را تحریم کرد و باز علما و مردم پاى به صحنه مبارزه گذاردند. شاه براى قدرت‌نمایى به قم رفت و اسناد مالکیت!؟ کشاورزان را به آنها داد و در یک سخنرانى ضمن توهین به علما و حوزه‌هاى علمیه گفت: «از مرتجعین سیاه، بیش از مخربین سرخ کینه دارم.»
حضرت امام خمینى (ره)، عید نوروز سال 1342 را عزاى عمومى اعلام کرد و در 29 اسفند در مسجد اعظم قم فرمودند: «امسال ما عید نداریم و این عید را عزاى ملى اعلام مى‌کنیم.»
فروردین 1342 با لشکرکشى به قم آغاز شد و مدرسه فیضیه و طلاب و روحانیون و مردم حاضر در آن مدرسه مورد حمله قرار گرفتند و ... اقصى نقاط ایران، در پیروى از فرمان امام به پا خاست شعر زیر، شب هنگام 15 اردیبهشت در داخل کوچه‌هاى شهر مراغه نصب شد.
ما مسلمانیم و ایران در پناه مسلم است سرپرست دولت جابر فقط ایمان ندارد
این همه ایرانیان یک دل به پاخیزند ـ گر دولت ناپاک ما آزردن بى‌جان ندارد
اى بسا انبوه لشگرها که با ایمان لرزان زور و بازوى حوادث جرأت میدان ندارد
اى بسا سرباز جان بر کف که با نیروى ایمان باک از فرمانده فرمانبر و فرمان ـ ندارد
بشکند بازوى تقوا مشت فولادین بى‌دین گرچه مرد متقى سرپنجه طغیان ـ ندارد
تعداد مشاهده: 13569
