[1] . گنجینه‌ی دانشمندان، جلد 4، صفحه 373 و 374؛ مجله علوم حدیث، شماره 30، زمستان 82، صفحه 256؛ مجله کتاب ماه دین، شماره 29، اسفند 78، صفحه 54.

[2] . مسجد جامع بازار تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، پاورقی شماره 2 سند شماره 313 / 31 د ـ م ـ 19 / 8 / 41، جلد اول، صفحه 4. در جریان تصویب‌نامه‌ی انجمن‌های ایالتی و ولایتی در پائیز سال 1341، حضرت امام خمینی و بسیاری از مراجع و علمای اسلام در مقابل آن موضع گرفتند و موفق شدند لغو رسمی این تصویبنامه را بگیرند. پس از آن رژیم شاه در یک حرکت متقابل موضوع رفراندوم عمومی ششم بهمن و یا همان انقلاب سفید را مطرح کرد که باز با مخالفت اکثر علماء مواجه گردید. پس از برگزاری رفراندوم قلابی شاه در ششم بهمن 1341 و در شرایطی که رسانه‌‌ها داخلی و خارجی یک صدا شاه و انقلاب سفید او را می‌ستودند، نغمه‌‌های مخالفت با این همه پرسی از گوشه و کنار و در رأس آن‌ها از جانب امام خمینی بلند شد. حضرت امام طی نشست هفتگی با مراجع و علمای قم، خواهان در پیش گرفتن سیاست مشترک علیه رژیم شده و پیشنهاد دادند که در اعتراض به اعمال رژیم، نوروز 1342 عزای عموی اعلام شود. امام طی پیامی در روز 22 اسفند به علما و روحانیون، عید نوروز 1342 را عزای عمومی اعلام کردند. در تاریخ 28 /12 /41 عده‌ای از روحانیون تهران در پیروی از امام خمینی و مراجع عظام قم، نوروز سال 42 را عزا اعلام کرده و اطلاعیه‌ای در این باره صادر می‌کنند. در این اعلامیه امضای علمای اعلام: غلامحسین جعفری، امام جماعت شبستان گرمخانه، ضیاءالدین استرآبادی امام جماعت شبستان استرآبادی مسجد جامع بازار تهران و مصطفی مسجدجامعی امام جماعت مسجد المصطفی ملاحظه می‌گردد. (رک: اسناد انقلاب اسلامی، ج 3، ص 25، 52 و 58)

[3] . پاورقی شماره 1 سند بدون شماره مورخ 2 / 10 / 42، مسجد جامع بازار تهران، ج 1، صفحه 58. در دهه‌ی 1320 خصوصاً‌ اواخر دهه، روحانیون و علمای بسیاری از شهرها برای موضع‌گیری واحد و مشاوره در امور مهم، تجمعی را به نام هیأت علمیه یا جامعة علمیه تشکیل دادند که در جریان جنبش‌ ملی شدن صنعت نفت در پیروی و حمایت از آیت‌الله سید ابوالقاسم کاشانی تلاش زیادی را از خود بروز دادند. فعال‌ترین این تجمع‌ها، هیأت علمیه تهران بود‌ در چگونگی شکل‌گیری هیأت علمیة تهران روایات مختلفی است. به گزارش شهربانی، آیت‌الله کاشانی یک هیأتی به وجود آورده به نام هیأت علمیه که اشخاص زیر با آن‌ها در این هیأت همکاری می‌کنند:

1ـ آیت‌الله سید محمد بهبهانی، 2ـ آیت‌الله چهلستونی، 3ـ آیت‌الله اصفهانی، 4ـ نوری داماد بهبهانی.

 روایت دیگری در مورد هیأت علمیه تهران می‌گوید:

 این گروه هیأتی از علمای تهران بود که شخصیت‌هایی هم چون حاج سید رضوی‌قمی، شیخ محمدباقر رسولی، حاج سید رضا زنجانی، سید احمد شهرستانی، آقابزرگ نوری، سید محی‌الدین طالقانی، سید محمد نبوی، شیخ عباس مشکوری نجفی، حاج سید رضا تنکابنی و ابوالحسن مدرسی تهرانی در آن عضویت داشتند و به مناسبت‌های گوناگون سیاسی،‌ اجتماعی، دینی اعلامیه می‌دادند بر مبنای همین روایت، آیت‌الله دزفولی، آقای گلپایگانی پیشنماز مسجد خیابان غفاری حوالی میدان شوش و حاج آقا ضیاءالدین استرآبادی نیز در این تشکل عضویت داشتند.

از هیأت‌های علمیه که در این دو دهه فعال بوده‌اند می‌توان به چهار مورد ذیل اشاره نمود:

 هیأت علمیه اصفهان، ‌هیأت علمیه شیراز،‌ هیأت علمیه قزوین و هیأت علمیه تبریز. (بیست سال تکاپوی اسلام شیعی در ایران،‌ روح‌الله حسینیان،‌ فصل چهارم، تشکل‌های اسلامی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی)

[4] . مسجد جامع بازار تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، سند شماره 37 / 9 / ﻫ ـ 20 / 4 / 48، جلد دوم، صفحه 209. سند مذکور در پایان همین مقاله درج شده است.

[5] . همان، مجله علوم حدیث و کتاب ماه دین.

[6] . همان.