اعتراف وزیر تعاون و امور روستاها و نماینده مجلس به اوضاع نابسامان کشور در سال 1351
تاریخ انتشار: 07 بهمن 1399
جلسه فراکسیون پارلمانی حزب ایران نوین
روز 6 / 2 / 51 جلسه مذکور به ریاست مصطفی الموتی و شرکت حدود یکصد نفر تشکیل گردید. در این جلسه دکتر محمد حسن رهنوردی راجع به عدم رضایت عمومی از بقال و راننده تاکسی و مدیر کل اداره و افراد طبقات مختلف صحبت کرد و ضمن آن اظهار داشت:
«اکثر قریب به اتفاق مردم این مملکت ناراضی هستند و چون اینجا را خانه خودم می‌دانم برای حفظ و بقای مملکت ناچارم واقعیات را بیان کنم. وی ضمن صحبت‌های خود نتیجه گرفت که در مملکت با این همه کار که انجام می‌شود، عده‌ای هستند که عمداً در جهت ناراضی کردن مردم کوشش می‌کنند و نمونه این افراد در تمام مؤسسات و وزارتخانه‌ها و شهرداری‌ها موجود است. در شهرداری برای گرفتن یک پروانه ساختمان مردم را بی‌اندازه ناراضی می‌کنند و یادآور می‌شویم این جریانان[جریانات] به نفع کشور نخواهد بود و باید هوشیار باشیم.»
سپس عبدالعظیم ولیان وزیر تعاون و امور روستاها عنوان نمود:
«عمران و نوسازی روستاها از دید روابط شخصی انجام می‌شود. طرح‌های پیشنهادی وزارت تعاون و امور روستاها مدت‌ها برای بررسی و تأمین اعتبار در مرکز می‌ماند و نتیجه آن می‌شود که از هشت هزار روستا فقط 253 قریه دارای مدرسه و 700 قریه آن دارای حمام باشد و یا اکثراً فاقد آب آشامیدنی و برق هستند. برای نمونه دو سال پیش در مسافرت خراسان از شیروان که می‌گذشتم روستاییان قریه‌ای جلو مرا گرفته و گفتند با وجودی که خطوط انتقال برق فشار قوی در نزدیکی ما است به ما برق نمی‌دهند. تقاضا می‌کنیم فقط مسجد قریه را با یک رشته برق روشن کنند که ما در آنجا عبادت خدا را بکنیم. من وزیر با قدرت مدت دو سال است برای انجام خواسته مردم این روستا فعالیت می‌کنم ولی تاکنون نتیجه‌ای نگرفته‌ام. آخر می‌شود این را گفت انقلاب اداری.»
مشارالیه ضمن اشاره به نیازهای طبقه روستایی یادآور شد:
«اگر به نیازهای این طبقه که قدرت شگرفی می‌باشند توجه نشود به راه خواهند افتاد.»
در پرونده الموتی بایگانی شود.
تعداد مشاهده: 3385
